Αποκλειστική συνέντευξη στη Δέσποινα Δημότση. Τεύχος 44 Μάιος 2024
Ο Δρ. Κωνσταντίνος Αλέξανδρου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Κρανίδι, και τα τελευταία 8 χρόνια εργάζεται ως μηχανικός στην Intel (Portland) στον τομέα της έρευνας και ανάπτυξης για την επόμενη γενιά microchip.
Οι ακαδημαϊκές του σπουδές περιλαμβάνουν διδακτορικό δίπλωμα από το πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης πάνω στα νανο-υλικά άνθρακα (γραφένιο) και τις μικροηλεκτρονικές διατάξεις. Κατά την διάρκεια των διδακτορικών σπουδών του, συμμετείχε στην ομάδα της ΝΑΣΑ που κατασκεύασαν και εκτόξευσαν τον πρώτο Ελληνικό μικρο-δορυφόρο, Λ-sat.
Επίσης κατέχει διεθνές μεταπτυχιακό στην Νανοτεχνολογία και προπτυχιακό από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής του τμήματος Ηλεκτρονικών Υπολογιστικών Συστημάτων.
ΔΔ: Κώστα σε καλωσορίζουμε στο περιοδικό της περιοχής μας και θα θέλαμε πρώτα να μας πεις για τα μαθητικά χρόνια στο Κρανίδι και για το πως αποφάσισες να ασχοληθείς με τον δύσκολο αυτό τομέα. Από ποια ηλικία και πως προέκυψε γενικά αυτή η αγάπη για τις επιστήμες και την τεχνολογία.
ΚΑ: Από πολύ μικρή ηλικία έδειξα ενδιαφέρον για την επιστήμη, με πρώτη αγάπη την αστροφυσική και το διάστημα. Λίγο αργότερα εισήχθησαν και οι υπολογιστές/κονσόλες στην ζωή μου και εκεί άρχισα να ενδιαφέρομαι αρκετά για το πως λειτουργούν, από ποια κομμάτια αποτελούνται κτλ. το οποίο ουσιαστικά αποτέλεσε αρκετά χρόνια μετά το αντικείμενο που σπούδασα και εργάζομαι μέχρι και σήμερα. Επομένως, στο σχολείο τα αγαπημένα μου μαθήματα ήταν η φυσική και τα μαθηματικά τα οποία με βοήθησαν να θέσω τις βάσεις που θα χρειαζόμουν στο μέλλον για να ασχοληθώ με την Νανοτεχνολογία/Νανοηλεκτρονική.
ΔΔ: Ποια πρότυπα είχες στον τομέα της τεχνολογίας, της Αστροφυσικής κτλ . Ποια ήταν τα πρώτα σου βιβλία;
ΚΑ: Τα πρότυπα μου ήταν πάντα πολύ γενικά, πάντα θαύμαζα την ιδιότητα και όχι κάποιον συγκεκριμένο άνθρωπο. Οπότε, πρότυπα ήταν ο αστροναύτης, ο επιστήμονας κτλ. αλλά ποτε κάποιος συγκεκριμένος. Το πιο σημαντικό βιβλίο ήταν αδιαμφισβήτητα ένα βιβλίο που περιέγραφε το διάστημα, τους πλανήτες κτλ. που μου είχαν πάρει οι γονείς μου σε πολύ μικρή ηλικία. Από αυτό το βιβλίο ξεκίνησε η αγάπη μου για την αστροφυσική, και την επιστήμη γενικότερα.
ΔΔ: Ποια ήταν η πορεία σου από Αθήνα – Ευρώπη και από Ευρώπη – Αμερική. Ποιες χώρες επισκέφθηκες και σε ποιες σχολές σπούδασες ώστε να φτάσεις στην Αμερική και να εργαστείς στις μεγάλες αυτές εταιρείες που ηγούνται της τεχνολογίας παγκοσμίως.
KA: Μετά το λύκειο όνειρο ήταν να περάσω Σχολή Ικάρων ιπτάμενος, το οποίο και πέτυχα αλλά δεν συνέχισα πέραν του πρώτου χρόνου μιας και κατάλαβα ότι η αγάπη μου για τα αεροπλάνα ήταν περισσότερο αγάπη για την τεχνολογία παρά για το στρατιωτικό σκοπό που θα επιτελούσα ως ιπτάμενος. Φεύγοντας από την σχολή Ικάρων συνέχισα τις σπουδές μου στον Πειραιά στο τμήμα Ηλεκτρονικών Υπολογιστικών Συστημάτων και στο τέλος των προπτυχιακών μου σπουδών πραγματοποίησα την πρακτική μου άσκηση στο εθνικό κέντρο ερευνών Δημόκριτος. Συνέχισα τις σπουδές μου στην Ευρώπη, σε ένα τριεθνές μεταπτυχιακό στην Νανοτεχνολογία, όπου είχα την εύκαιρα να σπουδάσω στην Ιταλία (Τορίνο), Γαλλία (Grenoble) και Ελβετία (Λοζάνη). Κατά διάρκεια του μεταπτυχιακού πραγματοποίησα και 2 πρακτικές ασκήσεις, την πρώτη στο Βέλγιο και την δεύτερη στη Καλιφόρνια (Silicon Valley). Τελειώνοντας το μεταπτυχιακό, προχώρησα στις διδακτορικές σπουδές μου στην Νέα Υόρκη στο πανεπιστήμιο του Columbia στον τομέα των νανουλικών διατάξεων.
ΔΔ: Το 2014 ήσουν μέλος της ομάδας των Ελλήνων επιστημόνων όπου κατασκευάστηκε και εκτοξεύθηκε ο πρώτος Ελληνικό δορυφόρος Λ- sat με αποστολή της NASA όπου και παρέμεινε στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) για ένα μήνα. Πόσο σημαντική ήταν αυτή η εμπειρία για σένα προσωπικά και πόσο για την χώρα μας.
ΚA: Σίγουρα ήταν μια πολύ σημαντική εμπειρία για διαφόρους λόγους. Καταρχάς, μεγαλώνοντας και αγαπώντας την αστροφυσική, το να βρεθώ για το διάστημα που χρειάστηκε στην ΝΑΣΑ ήταν όνειρο ζωής και νιώθω απίστευτα τυχερός που μου δόθηκε αυτή η δυνατότητα. Επίσης, εκτός του ότι ο Λ-sat ήταν μια πολύ μεγάλη πρόκληση για την ομάδα μας, μιας και δεν είχαμε προηγούμενη εμπειρία από μικρο-δορυφόρους, το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος Ελληνικός δορυφόρος και ότι στην κυριολεξία τον φτιάξαμε από το μηδέν μας χαροποίησε και κινητοποίησε κατά την διάρκεια του project να συνεχίσουμε μέχρι να πετύχουμε τον τελικό στόχο. Ήταν ακόμη πιο μεγάλη η χαρά της ομάδας μας όταν ολοκληρώσαμε το project και μιλήσαμε σε σχολεία και πανεπιστήμια για την αξία του να δουλεύεις σαν ομάδα, να ξεπερνάς τις δυσκολίες και να προσηλώνεσαι στον στόχο σου.
ΔΔ: Η NASA θεωρείται στην χώρα μας πολύ σημαντική. Πες μας την γνώμη σου βάσει της εμπειρίας σου με την συνεργασία που είχες μαζί τους.
ΚΑ: Η αλήθεια είναι ότι παρόλο που η ΝΑΣΑ παραμένει ένας από τους πιο σημαντικούς οργανισμούς έρευνας του διαστήματος παγκοσμίως, σήμερα το πάνω χέρι στην έρευνα την έχει ο ιδιωτικός τομέας (π.χ. SpaceX) ο οποίος κινείται και πιο γρήγορα και πιο αποφασίστηκα όσον αφορά το διάστημα. Παρόλα αυτά, ήμουν πολύ εντυπωσιασμένος όταν είδα τα εργαστήρια και γνώρισα κάποιους από τους επιστήμονες στην ΝΑΣΑ από κοντά εκ των οποίων κάποιοι είχαν συμμετάσχει αρκετά χρόνια πριν σε αποστολές που πήγαν στο φεγγάρι, Άρη κτλ.
ΔΔ : Πόσο καινοτόμο και πόσο σημαντικό είναι το γραφένιο για την τεχνολογία στο σήμερα και πόσο θα παίξει αυτό ρόλο για την τεχνολογία του αύριο.
ΚΑ: Το γραφένιο είναι ένα από τα πιο σημαντικά νανουλικά των τελευταίων δεκαετιών μιας και συνδυάζει πολλές ιδιότητες (ηλεκτρικές, θερμικές, οπτικές κτλ.) σε ένα υλικό. Ακόμα βέβαια βρίσκεται σε ερευνητικό επίπεδο, με περιορισμένες εφαρμογές σε προϊόντα γύρω μας, αλλά σίγουρα τις επόμενες δεκαετίες θα παίξει ακόμα πιο σημαντικό ρόλο σε πολλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένου και της τεχνολογίας.
ΔΔ: Πόσα χρόνια μπροστά είναι η τεχνολογία που εργάζεστε τώρα και θα χρησιμοποιηθεί στο μέλλον σε σχέση με την τεχνολογία που χρησιμοποιούμε εμείς σήμερα σε ευρύτερο πεδίο.
ΚΑ: Την παρούσα στιγμή η επικεντρώνομαι κυρίως είναι σε τεχνολογίες που θα βγουν στην αγορά την περίοδο 2027-2030.
ΔΔ: Είναι εύλογη η ανησυχία, όσων αφορά την μεγάλη ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης, πως θα κατακτήσουν τα ρομπότ τον κόσμο και ίσως δημιουργήσουν προβλήματα στην κοινωνία εφόσον δεν διαθέτουν ενσυναίσθηση;
ΚΑ: Το ΑΙ είναι μια τεχνολογία η οποία θα φέρει τις μεγαλύτερες αλλαγές που έχουμε ζήσει ως τώρα, με εφαρμογή σε κάθε τομέα της ζωής μας. Είναι εύλογη η ανησυχία για την εξάπλωση του, μιας και θα φέρει τεράστιες κοινωνικές αλλαγές σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Ίσως το πιο ανησυχητικό με το ΑΙ είναι ο ρυθμός με τον οποίο βελτιώνεται, ο οποίος είναι ουσιαστικά εκθετικός, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στην ανθρωπότητα. Παράλληλα με το ΑΙ γίνεται και αρκετή δουλειά στο παρασκήνιο ώστε να μπουν κανόνες και όρια στο τι μπορεί να κάνει, για να αποφύγουμε σενάρια επιστημονικής φαντασίας τα οποία όλοι έχουμε δει σε πολλές ταινίες.
ΔΔ: Μίλησε μας για την πολυετή πορεία σου στην Intel. Ποια project γενικά ετοιμάζεις εκεί και σε ποιο ιδιαίτερο project εργάζεσαι τώρα;
KA: Εργάζομαι εδώ και 8 χρόνια στην Intel και μέσα σε αυτό το διάστημα εχω δουλέψει σε αρκετά project και τεχνολογίες κάποιες από τις οποίες έχουν ήδη κυκλοφορήσει στην αγορά. Δυστυχώς δεν μπορώ να δώσω λεπτομέρειες γιατί όλα αυτά αποτελούν απόρρητο υλικό των εταιριών, πέρα από το γεγονός ότι σήμερα δουλεύω σε τεχνολογία η οποία θα κυκλοφορήσει στο τέλος της δεκαετίας (2030).
ΔΔ: Υπάρχει κάποιος άλλος τομέας στην τεχνολογία που θα σε ενδιέφερε να ασχοληθείς ή ακόμα και να αποκτήσεις ίσως ένα ακόμα διδακτορικό;
ΚΑ: Η αλήθεια είναι ότι ο τομέας που ασχολούμαι σήμερα (μικροηλεκτρονική, νανοτεχνολογία κτλ.) έχει τόσα ακόμη πράγματα τα οποία δεν γνωρίζω και θα ήθελα να μάθω, που νομίζω θα με απασχολήσει για τις επόμενες δεκαετίες. Είμαι πεπεισμένος ότι γνωρίζω πολύ κάτω από το 1% του τομέα μου, οπότε εχω πολύ δρόμο ακόμα…
ΔΔ: Όταν δεν εργάζεσαι και έχεις ελεύθερο χρόνο πως περνάς την μέρα σου.
KA: Με το να περνάω όσο πιο πολύ χρόνο μπορώ με την οικογένειά μου και τους φίλους μου, μιας και το πρόγραμμα μου είναι αρκετά γεμάτο σε καθημερινή βάση. Επίσης προσπαθώ να είμαι όσο πιο ενεργός γίνεται (τρέξιμο, ποδήλατο, μπάσκετ κτλ.) μιας και η δουλειά μου είναι κυριολεκτικά μπροστά από έναν υπολογιστή για πολλές ώρες κάθε ημέρα.
ΔΔ: Τι θα ήθελες να πεις στους μικρούς μας φίλους που αγαπούν την τεχνολογία και ίσως είναι οι επιστήμονες του αύριο;
KA: Αυτό που λέω πάντα στα παιδιά είναι να ακολουθήσουν αυτό που αγαπάνε και να μην το βάλουν κάτω παρά τις δυσκολίες και τις αναποδιές που θα έρθουν. Το πιο σημαντικό είναι να θέσεις κάποιους στόχους, όποιοι και αν είναι αυτοί, και να ξεκινήσεις το ταξίδι να τους πραγματοποιήσεις. Είτε καταφέρεις να τους πετύχεις, είτε αλλάξεις πορεία στη μέση της διαδρομής, είτε χαθείς και βρεθείς κάπου που δεν είχες υπολογίσει, είσαι σε κάθε περίπτωση κερδισμένος σε σχέση με κάποιον που δεν πήρε την απόφαση να ξεκινήσει ποτε.