Αποκλειστική συνέντευξη στη Δέσποινα Δημότση. Τεύχος 50, Νοέμβριος 2024
Ο Δημήτριος Αλεξόπουλος είναι Έλληνας Λογοτέχνης, Βραβευμένος Συγγραφέας και Πιστοποιημένος Senior Practitioner Life & Business Coach & NLP Master Coach.
Η αγάπη του για τα βιβλία και τη λογοτεχνία γεννήθηκε στην ηλικία των δώδεκα ετών, όταν άρχισε να γράφει το πρώτο του βιβλίο σε μια παλαιά γραφομηχανή τού παππού του. Έγραφε καθαρά για προσωπική ευχαρίστηση, μιας και ήταν το μεγάλο του πάθος και έπειτα ακολούθησαν 7 Βραβεύσεις Πανελλήνια (ΠΕΛ) και 4 βραβεύσεις Ποιημάτων και Μυθιστορημάτων στο Εξωτερικό. Το σπουδαίο εδώ να αναφέρουμε είναι ότι ΟΛΑ του τα ανέκδοτα βιβλία-Μυθιστορήματα και νουβέλες έχουν βραβευθεί από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών! Όπως είναι “Ο Ζητιάνος”, “Ο Θεός Δεν Χαμογέλασε Ποτέ”, “Η λεμονιά”, “Ο Ρετσινοσυλλέκτης” κ.α.
Σπούδασε οδοντοτεχνίτης στην Αθήνα και ασχολήθηκε αρκετά χρόνια με το συγκεκριμένο αντικείμενο. Έπειτα δραστηριοποίηθηκε στον Επιχειρηματικό κλάδο, και συγκεκριμένα στον τομέα τού Real Estate και του Business Mentoring σε Ελλάδα Κύπρο και εξωτερικό.
Ο Δημήτριος Πιστοποιήθηκε ως Μέντορας και Coach από τον φορέα EMCC στην Βαθμίδα του SENIOR PRACTITIONER Life & Business Coach με πάνω από 3000 ώρες σε προσωπικές συνεδρίες!!!
Παράλληλα με την Συγγραφή και τις Επιχειρηματικές του Δραστηριότητες, ο Δημήτριος Αλεξόπουλος ασχολείται με το Modeling και με την υποκριτική, έχοντας παρακολουθήσει προγράμματα και σεμινάρια Σκηνοθεσίας και Υποκριτικής, και έχει παίξει σε σειρές και σε θεατρικές παραστάσεις σε Ελλάδα & Κύπρο.
ΔΔ: Ποιες θυμάσαι να είναι οι πρώτες σου δημιουργίες όταν στα 12 σου έγραφες στην γραφομηχανή του παππού σου;
ΔΑ: Με ταξιδεύεις πίσω, περίπου 30 έτη. Θα σου πω ότι δεν θυμάμαι την πλοκή ή λεπτομέρειες του έργου που έγραφα, ωστόσο θυμάμαι την μυρωδιά που αναδυόταν από την γραφομηχανή όταν πετούσε περίτεχνα το μελάνι πάνω στο χαρτί. Θυμάμαι επίσης το πόσο γρήγορα κινούνταν τα δάχτυλά μου για να προλάβω να μεταφέρω τις σκέψεις επί χάρτου, όπως επίσης θυμάμαι ότι ακόμα κι ένα μικρό λαθάκι κόστιζε ολόκληρη ώρα, αφού δεν υπήρχε το μαγικό πλήκτρο “delete” αλλά στο λάθος που γινόταν -έστω και στο τέλος της σελίδας- θα έπρεπε να σκιστεί και να πεταχτεί η σελίδα και ξανά από αρχής..
ΔΔ: Έχοντας ασχοληθεί και με άλλες μορφές της τέχνης όπως το θέατρο και η υποκριτική, ποια θεωρείς ως την αγαπημένη σου έκφραση τέχνης και γιατί; Ποιες οι διαφορές ενός βιβλίου όπως το ξεφυλλίζουμε και της μεταφοράς του βιβλίου στην οθόνη ή στη θεατρική σκηνή;
ΔΑ: Η συγγραφή είναι έρωτας. Δεν θα μπορούσα να ζω, δίχως να σκέφτομαι, δίχως να γράφω… Το μελάνι κυλάει στο αίμα μου. Με την υποκριτική ασχολήθηκα από μικρός ερασιτεχνικά, κι έπειτα επαγγελματικά σε θεατρικές ομάδες είτε σε μικρούς ρόλους στην τηλεόραση. Το βιβλίο απαιτεί προσοχή και χρειάζεται δημιουργικό μυαλό για να αποδοθεί σωστά στην οθόνη. Είναι βέβαιο θα υπάρχουν ορισμένες “αλλοιώσεις” για τους θεατές, διότι είναι διαφορετική η σύλληψη ενός έργου μέσα από την φαντασία-σκέψη-δημιουργία εικόνων, από ότι ενός θεατή που χρησιμοποιεί την οπτική και την ακουστική του όταν βλέπει ένα έργο στον Κινηματογράφο.
ΔΔ: Διαβάζουμε στο βιογραφικό σου πως ΟΛΕΣ οι ανέκδοτες δημιουργίες σου έχουν βραβευτεί από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. Πόσες βραβεύσεις έχεις σύνολο έως σήμερα, ποιο ήταν το βραβείο – σταθμός για εσένα και γιατί.
ΔΑ: Όλες, ναι… Ο Διάλογος τού μονολόγου, Ο Ζητιάνος, ο Θεός δεν χαμογέλασε ποτέ, Η λεμονιά και ακόμα 3 έργα μου… Το λέω με συγκίνηση αλλά και με λύπη, καθώς, υπήρχε μια μεγάλη περίοδος -περίπου 4 έτη- που είχα συγγραφική παύση. Μαζί με διακρίσεις και βραβεύσεις, αν δεν κάνω λάθος 8. Δεν υπήρξε κάποιο βραβείο σταθμός, για να μιλήσω με ειλικρίνεια. Σταθμός για εμένα ήταν όταν αναγνώστες με ρωτούσαν αδημονώντας για επόμενο έργο μου και όταν 2 εκδότες (μεταξύ αυτών και οι εκδόσεις Χάρη Πάτση, που ανέλαβαν με ικανοποίηση και χαρά την φιλοσοφική νουβέλα μου “Ο Διάλογος Τού Μονολόγου”) που με παρότρυναν να εκδώσω και τα υπόλοιπα έργα μου.
ΔΔ: Ποια έργα σου θεωρείς ότι μπορούν να μεταφερθούν στη μεγάλη οθόνη και γιατί. Το αγαπημένο μου έργο σου είναι το Πορτρέτο της Εύας. Γιατί πιστεύεις ότι με κέρδισε σαν αναγνώστη.
ΔΑ: Λοιπόν, θα απαντήσω ότι ΚΑΝΕΝΑ από τα βραβευμένα μου έργα δεν κάνει για την μεγάλη οθόνη, διότι το ύφος τους και η γραφή τους παραπέμπουν σε πιο κλασικές λογοτεχνικές εποχές. Εντούτοις, Το Πορτρέτο Της Εύας, είναι ίσως το ΙΔΑΝΙΚΟΤΕΡΟ έργο για να μεταφερθεί στην μεγάλη οθόνη, καθώς τα σχόλια ήταν διθυραμβικά από τους αναγνώστες, η πλοκή του, το σενάριο και η υπόθεση, το κατατάσσουν -με έναν καλό σκηνοθέτη- στα έργα που θα πρέπει να διαμορφωθούν σε σενάριο για ταινία!
ΔΔ: Από τις σπουδές στην οδοντοτεχνία έως τον τομέα του Real Estate και το Life Coaching. Είναι εντυπωσιακό πως τόσα διαφορετικά αντικείμενα τα συνδύασες και με επιτυχία και με πολύχρονη εμπειρία. Πως τα κατάφερες;
ΔΑ: Από μικρό με αποκαλούσαν ο Δημήτρης ο Πολυπράγμων… Δεν ήταν δυνατόν να πω ότι θα ξεχάσω τις πτυχές του εαυτού μου, θα πάψω να ανακαλύπτω, θα σταματήσω να αναπτύσσω δεξιότητες άλλες και να ασχοληθώ με ένα μόνο αντικείμενο. Θα σήμαινε για μένα ψυχική και νοητική ταφή! Το Coaching / NLP και την Συμβουλευτική, τα ακολούθησα και μάλιστα σχετικά γρήγορα είχα την πιστοποίηση στην βαθμίδα του Senior Practitioner Life & Business Coach, διότι πάντοτε είχα την δίψα για την εσωτερική αναζήτηση και την Προσωπική ανάπτυξη. Έπειτα μέσω της Επιχειρηματικής Ψυχολογίας και Διαπραγμάτευσης, ενσωματώθηκα στο Real Estate και συγκεκριμένα σε ορισμένες επενδύσεις στην Κύπρο, Ελλάδα και Εξωτερικό. Τη συγγραφή ουδέποτε την πρόδωσα και δεν την λησμόνησα. Πάντοτε έγραφα, ακόμα και συγγραφική παύση που είχα για μεγάλο χρονικό διάστημα, την κάλυπτα με ποίηση και με εσωτερικές σκέψεις που έγραφα ανά καιρούς.
ΔΔ: Πόσο σημαντικές είναι οι συμβουλές του life coaching ιδίως στην εποχή μας με τα τόσα κοινωνικά προβλήματα. Γιατί κάποιος να απευθυνθεί σε εσένα; Πως θα τον βοηθήσεις;
ΔΑ: Ξεκινάμε με την ερώτηση αν ο καθένας είναι έτοιμος και θέλει να βοηθηθεί. Διότι αν δεν θέλει, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Έπειτα είναι μεγάλο το φάσμα των ερωτήσεων και της διαδικασίας του Coaching που ο καθένας δύναται να πάρει τα “υλικά” που χρειάζεται και να τα χρησιμοποιήσει την καθημερινότητά του. Σε μένα θα έρθει κάποιος διότι, διαθέτω τις δεξιότητες, τον επαγγελματισμό, την εχεμύθεια, και έχω στο ενεργητικό μου αρκετές εκατοντάδες ώρες συνεδριών, εστιάζοντας σε θέματα Αυτοβελτίωσης | Διαχείριση Αρνητικών Καταστάσεων | Διαπροσωπικές Σχέσεις | Άγχους | Αυτοπεποίθησης.
ΔΔ: Με πόσα project ασχολείσαι αυτό το διάστημα, στην ζωή σου γενικά αλλά και στη συγγραφή.
ΔΑ: Όσον αφορά την συγγραφή, όπως προανέφερα, έπειτα από παρότρυνση εκδοτών και αναγνωστών, κάτι νέο αρχινά… Ένα νέο μυθιστόρημα, πλούσιο σε πλοκή, έρωτα, μίσος και μυστήριο. Με το Coaching, κανονικά συνεχίζονται οι συνεδρίες, πλέον αναλαμβάνω λιγότερες συνεδρίες λόγω όγκου δουλειάς. Στην υποκριτική τώρα, ήρθαν προτάσεις αρκετά καλές, θα έλεγα, παρόλα αυτά ήταν από Ελλάδα οι δύο εξαιρετικά καλές περιπτώσεις, κι έτσι αναγκάστηκα να τις απορρίψω, παραμένοντας στην Κύπρο, σε πιο μικρούς ρόλους και σε διαφημιστικά σποτ.
ΔΔ: Ποια είναι τα σχέδια σου για τα επόμενα χρόνια. Μπορεί να σε δούμε και σε άλλο τομέα;
ΔΑ: Πιστεύω και υποστηρίζω, πως ο σκοπός του ανθρώπου είναι να εξελίσσεται, να μαθαίνει, να δοκιμάζει, να μεγαλώνει ψυχικά και εγκεφαλικά. Αυτό σημαίνει πως για να ανακαλύψουμε τις πτυχές μας, τις δεξιότητές μας, τα ταλέντα μας, θα πρέπει να δοκιμάζουμε… Μετά από σχεδόν 25 χρόνια, εμπλεκόμενος σε διάφορες δουλειές, βουτηγμένος στα συγγραφικά μονοπάτια, την τέχνη και άλλες ασχολίες -επιχειρηματικές- πιστεύω γνωρίζω που ανήκω. Έχω βρει το ΙΚΙΓΚΑΙ μου και θα συνεχίσω με αυτά που κόσμος θέλει να δει απο εμένα και αυτά που έχω εγώ να προσφέρω και να δημιουργήσω. Διότι ΟΤΑΝ ΣΤΑΜΑΤΕΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΕΚΙΝΑΕΙ Η ΟΞΕΙΔΩΣΗ… Κανόνας.